1. Varlığım ne seninkine ne de bir diğerine bağlıdır.
2. Mutluluğumu paylaşıyor olmam, isteğimdir; ihtiyacım değil.
3. Paylaşmak isteğimdir, ihtiyacım değil.
4. Paylaşmak istememek senin seçimindir, herkes seçimlerinde özgürdür.
5. Senin özgürlüğün benim mutsuzluğum olmadığı sürece, seçimlerine saygı duyarım.
6. Özgürlükler çakıştığında, paylaşmak istiyorsak, ödün vermek iki tarafın da seçimi olmalıdır.
5 comments:
Mutsuzluk fazla subjektif cınım. Ya benim her seçimim senin mutsuzluğunsa. Örneğin günümüzdeki politik durum, her seçimimiz adamı mutsuz ediyor, bu durumda o da seçimlerimize saygı duymuyor. Oldu mu? Olmadı...
O zaman, hala birlikte yaşamak istiyorsak 6 numaralı kuralı uygulayacağız: Ödün vereceğiz!
Ödün veren hep daha güçsüz olan / bağlı olan olur güzel kardeşim.
Ödün vermek zoraki ise, güçsüzlüğün götürüsü; iradi ise eşitliğin ve özgürlüğün getirisidir.
Diğer yandan mutluluk ya da huzur da hep kazançla olmuyor, hatta tam tersine hep mutlu olmak isteği "hırsın" körükleyicisi oluyor.
Like! Bunu okuyunca anlayabilecek insanlarla özgürlük çatışması yaşanmaz. Heyhat! Anlayabilen insan bulmak zor.
Post a Comment