Yine de her seferinde düşmediğimi görüyor,
Yeniden bir adım daha diyorum.
Karanlıklarda yürüyorum,
Havada ağır bir koku var...
Küf, yıllanmışlık ciğerlerime doldukça,
Aldığım her nefes daha da ağırlaşıyor.
Karanlıklara yürüyorum...
Umut filizlenmek istiyor,
Herkes el birliği edip,
Her defasında kafasını koparıyor...
Karanlıklara kükrüyorum.
No comments:
Post a Comment