Yakarış

Üretmek zordur, tüketmek kolay. Tembellik zamanı fütursuzca tüketmektir. Oysa, acı veren, yoran çalışmaktır. Üretmenin mükafatı her zaman tüketmenin sinsice yerleştirdiği tembellik hissinden daha haz verici değildir. Tembellik karşısında aynaya dönüp baktığında tükenip giden birşey varsa o da benliktir.

Karanlık ve rüzgarlı yalnızlık çöllerinde kokuşup küflenen ömür, elinizi kolunuzu bağlıyor ve hayat, suyu çekilmiş, yağmura aç ve neme hasret kurak topraklara dönüyor.

Elini uzat ey ruh... çek kurtar beni bu bataklıktan...