Monday, June 10, 2013

Manik depresif

İçinde bulunduğum ruh hali durağandan dengesize kayıyor, müsebbibi ben değilim. Kim mi? Etrafta bir gaz ve toz bulutu görüyor musunuz? İşte size ruh halimin meçhul faili. Aslında fail ortada da sorumluluğu üstlenen  (o yüreğe sahip) kimse yok ortada.

Kelimeler, kifayetsizliklerinden, utançlarından, sessiz çığlıklara dönüşmüş, yerine dibine girmeye çalışıyorlar. Umut hiç olmadığı kadar manik depresif. Bir öne çıkıyor, buradayım diye bağırıyor, bir geri çekilip korku dolu gözlerle karanlık koridorlara çekiliyor.

Anlayış, iletişim, paylaşım insan olmanın gerekleri derken, yanlış bilgilendirme, çarpıtma, aşırı bilgilendirme, eksik bilgilendirme hep insanlığın aleyhine dengeleri alt üst ediyor.

"Güneşin battığı yerde, küçük insanların gölgeleri uzun olur." diyor bir Çin atasözü ve ben hüngür ağlamakla bir yanardağ misali patlamak arası, gözleri kızıl bir canavara dönüşerek sessizlikten uzaklaşıyorum. Yavaş adımlar önce koşar adıma dönüşüyor sonra madde halinden sıyrılıp plazmaya dönüşüyorum...

Geriye acı, huzursuzluk ve açıkta kalan sinir uçları kalıyor.

Yazıklar olsun baskıyı ve zulmü kendine yöntem seçenlere!