Yok...

Gücüm yok, elimi kaldırmaya.
İçimden gelmiyor, sövmek dahi
Susmak istiyorum... kendi çığlığımda boğuluyorum...

Gecenin Sahipleri

Gecenin sahipleri var.

Onlar geldiğinde nefes çekilir, kalp atışları azgın davul gümbürtülerine dönüşür. Onların İfadesiz yüzleri, Sessiz çığlıklar altında korkuyu bir battaniye misali gecenin üstüne örter. Battaniyenin altında büzüşen bedenler sabahın ilk ışıkları altında buza keser...

Onlar geldiğinde yaşam gitmiş, ölüm gelmiştir.

Şayet,

Onlar geldiğinde gitmeye hazırsan, onların gözünün içine için titremeden bakabiliyorsan, ölmeden ölmüş, gömülmeden mezara girmişsin demektir.

Ve Unutma!

Bu yediğin yemek son yemeğin,
Aldığın nefes son nefesin olabilir.
Her günün bir gecesi, her gecenin bir sahibi vardır...