Yağmur

... . ...... . . .......... . . ................. .... . . . .. .. . . ....... . ....
.... . .. . .. .. . ...... . . .... . .. .. . ... .... ... .. .. .. ... .... ..... .... ....... ..... ... . ... . ... . ...
..... . ... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . .. .. .. ..... ... .. ... ... ... . ... . ... . ...
..... . ... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . .. .. .. ...... ... . ... . ... . ...
..... . ... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . ..... . ..... ... .. ..... ... .. ..... ... . ... . ... . ...
..... . ... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . ...... . .. .. . ...... ..... ... .. ....

Ne Zaman?

NE ZAMAN DURUR:
Yokuş aşağı yuvalanan bir top? Duvara çarpınca…
Suda batan taş? Dibe vurunca…
İpi kaçmış uçan balon? İç basınç dış basınca baskın gelince…

YA BEN?

Duvarı özledim, dibe hasret…
İçim dışıma ağır geliyor, patlayacağım!

Varolmayan Diyalog

- Selam
(demedi çünkü içinden gelmiyordu Uzun Uzak Adamın)
- Selam sana da!
(demedi çünkü kendisine selam eden yoktu.)
- Nasılsın?
(demedi çünkü gerek yoktu. Alacağı cevaplar sınırlı veyahut belliydi. “İyiyim”diyecekti besbelli veyahut “Fena değil” sonra da gayrı ihtiyari “Senden ne haber?” diyecekti.)
- Çok dertliyim…
(deyip duraklamadı çünkü soran olmadı. Aslında derdi çoktu paylaşmak istiyordu ama biliyordu ki karşıdaki laf olsun diye soracaktı ya da gerçekten sorsa da kendisini gerçekten anlayamayacaktı.)
- Başımdan ne geçti geçen gün biliyor musun?
(diyemedi çünkü başından hiçbir şey geçmemişti.)
- Neyse madem konuşacak bir şey yok, daha fazla susmanın bir anlamı yok.
(diyecek oldu, gereksiz buldu. Sustu)

Asla gerçekleşmeyen konuşmanın hikayesi böylece başlamadan bitmiş oldu. Uzun uzak adam sessizce yürüdü geçti. Göz göze geldiklerinde sanki birbirlerine bir şeyler anlatmak istediler ancak inançları oydu ki asla ama asla, ne kadar konuşursan konuş derdini gerçekten dinlemek isteyen birilerini bulamazsan ve dinleseler de asla kendilerinden başkasını anlayamazlar.

- …
- …